Symboliczny Cmentarz Ofiar Tatr

Pomysł urządzenia Symbolicznego Cmentarza Ofiar Tatr wysunął w r. 1922 malarz i miłośnik gór, O. Stafl. Zrealizował go z pomocą KĆST a później KSTL w l. 1936-40, oficjalne otwarcie odbyło się w sierpniu 1940 r. Zaczęto od zgromadzenia tablic pamiątkowych z różnych okolic Tatr, z czasem zaczęły przybywać nowe. Motto cmentarzyka brzmi: „Mrtvym na pamiatku, iivym pre vystrahu“. Spacer zajmuje 45 min. — 1 godz. Zn. żółte. Od schroniska d. 156a brzegami Popradzkiego Stawu 0,7 km (10 min.) do wypływu potoku Krupa. Za kładką zn. żółte skręcają w prawo wiodąc wśród łanów kosodrzewin i zwałów bloków skalnych. W górze groźne filary Osterwy (1984 m), w których mgły wyodrębniają niekiedy skalną Igłę. W urwiskach tych gnieździ się orzeł przedni. Chodnik wznosi się zakrętami w lasek limbowy porastający granitowe „wantule” u stóp Osterwy. Warto zwrócić uwagę na pokrój drzew i sposoby zakorzeniania się w zwałach złomów. Zaczyna się rejon cmentarzyka (Symbolicky cintorin) — od schroniska 1,2 km, 17 min. Wokół murowanej kapliczki proj. R. Vosyka, wzorowanej na spiskich kaplicach ludowych, poumieszczane są na głazach tablice upamiętniające ludzi, którzy Tatrom oddali życie, m. in. K. Bachledę, W. Stanisławskiego i W. Wojnara, J. Długosza, braci J. i W. Biedermanów. Widać też kilka tablic poświęconych pamięci osób zasłużonych dla Tatr, a zmarłych poza nimi: O. i V. śtaflów (zginęli w r. 1945 podczas bombardowania Pragi), W. Żuławskiego i S. Grońskiego (zginęli w r. 1957 w Alpach), J. Potockiego (zginął w r. 1966 na Noszaku). Ludowe krzyże drewniane — początkowo było ich 57 — wykonał chłop ze wsi Detvy, J. Fekiać- -Sumny. Szlak opuszcza cmentarz w kierunku zach. Przekracza potok Krupę, a potem przez las i kosówki dochodzi do Popradzkiej Polany i do drogi bitej (d. 153b), którą niespełna 1 km (10 min.) do schroniska.