Jaszczurówka — Kopieniec — Cyrhla

Ciekawa półdniowa wycieczka z Zakopanego, zaznajamiająca z Doi. Olczyska i pięknym widokowo szczytem Kopieńca. Przy dobrym Śniegu nadaje się do przejścia również zimą. Cala pętla ma 6 km długości i pokonuje 400 m różnicy wzniesień — 2.30 godz. Zn. zielone. Do Jaszczurówki (900 m) dojeżdżamy autobusem miejskim. Zielono znakowana droga przechodzi wzdłuż ogrodzenia kąpieliska cieplicowego i wprowadza w wylot Doi. Olczyska, wąskim ścieśnieniem wcinającej się między dolomitowe masywy Nosala (1206 m) i Małego Kopieńca (Małego Regla, 1171 m). Równolegle płynie wśród lepiężników potok — bystry i hałaśliwy, choć jego spadek obliczono tylko na 35,5 m/km. W zach. zboczu sterczą turniczki, jedna zw. Piórem, o formach typowych dla krajobrazu dolomitowego. 0,8 km (za trzecim mostkiem) po prawej stokowa polana Brylówka (960-980 m), z zarysami gajówki. Dolina staje się bardziej przestronna, a droga odchodzi od potoku, płynącego przez tzw. Gąciska. Świerkowymi lasami podchodzimy na pn.-wsch. skraj polany Olczysko. 1 km Olczysko (1040-1110 m). Z Jaszczurówki 45 min. (4-35 min.). 84b Jedna z najładniejszych i największych polan w okolicy Zakopanego, zabudowana grupą ok. 15 szop i szałasów, skupionych w 3 miejscach i reprezentujących wiejski typ budownictwa. Nazwa polany i hali może się wiązać z przysiółkiem Olcza, choć wg lustracji z r. 1767 pasali tu górale z Białego Dunajca. Cały obszar Doi. Olczyska zbudowany jest ze skał osadowych (3,75 km2), a pokrywające polanę złomy granitu przyniósł lodowiec, przepływający przez grzbiet z systemu glacjalnego Doi. Suchej Wody (tzw. transfluencja). Na wsch. skraju polany daje o sobie znać szumem Wywierzysko Olczyskie (1065 m) — najpotężniejsze z krasowych źródeł Tatr Polskich, którego wydajność już w r. 1888 oszacowano na 10001/sek. Ponieważ obfitość wód znacznie przerasta rozmiary tutejszej zlewni, znawcy przypuszczali, iż stanowi ono odwodnienie części Doi. Gąsienicowej. Dokładne badania wykazały (1964), że wydobywają się tu wody z odległej o 3,5 km Pańszczycy. Wyszedłszy z lasu, zn. zielone wiodą zrazu wzdłuż polany, następnie zaś — 250 m poniżej wywierzyska — skręcają w lewo i wznoszą się podnóżami Suchego Wierchu przez różnowiekowe świerczyny. 3,2 km polana Kopieniec (1210-1260 m), zajmująca szerokie siodło grzbietowe. Połowa zasłana jest głazami morenowymi, z których oczyszczono kośną część zachodnią. Szopy i szałasy (ok. 20) stoją w jednym malowniczym szeregu. Wiosną masowo kwitną tutaj krokusy. Szlak nie wchodzi na polanę, lecz zakręca wzdłuż świerków na kamienistą grzędę, którą pnie się w drobne zakosy do góry na zwieńczony skałkami szczyt. 3,5 km Kopieniec, z nadmiaru ścisłości zw. też Wielkim Kopieńcem (1328 m). Z Jaszczurówki 1.50 godz., z Toporowej Cyrhli 1 godz. Nagi wierzchołek jest pod względem widokowym jeszcze ciekawszy od Nosala. Szczególnie nadaje się do objaśnienia zagadnień geologicznych związanych z fliszem, seriami osadowymi, trzonem krystalicznym i rzeźbą polodowcową Doi. Suchej Wody. Wspaniale przedstawia się stąd mur szczytów nad Doi. Gąsienicową. Perć obniża się w kierunku pn. zjeżonym skałkami ramieniem Kopieńca, osiągając niebawem pn. skraj polany Kopieniec (7 min., 110 min.). W pobliżu kamiennego krzyża zbiega na pn. w las, którym 10 min. na trawiaste plaśnie w lesie, gdzie obok kopczyka kamiennego zn. zielone łączą się z czerwonymi d. 85a i razem schodzą na Toporową Cyrhlę (d. lic). Z Kopieńca 40 min., cala tura od Jaszczurówki 2.30 godz. Zn. czerwone prowadzą szosą i skrótami do Jaszczurówki, wygodniej jednak podejść 300 m w prawo i wrócić autobusem z przyst. Cyrhla.