Łomnicki Staw — siodełko — Wielicki Staw

Od stacji kolejki linowej przy Łomnickim Stawie (Skalnate pleso, 1761 m) w dół chodnikiem do Schroniska Łomnickiego (Skal- nata chata, 1751 m), frontem przytykającego do „Magistrali”. 200 m dalej odłącza się w lewo d. 121. Wygodny chodnik obniża się ciągle, zdążając w kierunku pd. rozległą Łomnicką Uboczą. Piękne widoki na lasy, miasteczka Spiszą i na spokojne zarysy Tatr Niżnich w oddali. Na wysokości ok. 1550 m, w ładnie wykształconej przejściowej strefie lasu i kosodrzewiny (modrzewie, limby, brzozy karpackie), przewijamy się przez połogie zakończenie Łomnickiej Grani. Zza zakrętu odsłania się niespodzianie pełen głębi *widok na obie gałęzie Doi. Zimnej Wody, przedzielone Pośrednią Granią (2440 m). Taras widokowy, ławeczka. Schodzimy teraz skalistym zboczem, poszytym dzikim lasem świerkowo-limbowym, miejscami o charakterze lasu urwiskowego. Na wysokości 1475 m szlak tworzy ostry zakręt w lewo, od którego odchodzi d. 131c (1 min. do Schroniska kpt. Nalepki). Od Łomnickiego Stawu dotąd 3 km, 45 min. „Magistrala” obniża się dalej kilkoma długimi serpentynami na 130b dno Doi. Zimnej Wody — przez las i cmentarzysko ogromnych złomów. Z mostku nad szalejącą w czeluści Zimną Wodą (Mały Studeny potok) grupy turystów oglądają Wyżni Wodospad (Obrovsky vodopad). 4,7 km mostek na Staroleśnym Potoku (VeTky Studeny potok), za którym zn. czerwone skręcają w lewo. 4,9 km Schronisko pod Kozicą (chata Kamzik, 1295 m). Od 130c Łomnickiego Stawu 1.10 godz.. Ku pn. zach. wiedzie „Magistrala” wiedzie dalej prawie poziomo urwistymi pn.-wsch. stokami Sławkowskiego Grzebienia i opuszcza Doi. Zimnej Wody. 6 km Siodełko (Hrebienok, 1285 m). Od Schroniska pod Kozicą 130d 20 min., od Łomnickiego Stawu 1.30 godz. Węzeł dróg 128-131. Zn. czerwone przechodzą wzdłuż domu wypoczynkowego ROH „Hrebienok” (w dole po lewej górna stacja kolejki), a następnie przecinają teren slalomu narciarskiego — z wieżami sędziowskimi, wyciągiem itp. Szlak wchodzi w lasy świerkowe porastające pd. podnóża Sławkowskiego Grzebienia. 4,9 km skrzyżowanie z d. 140a. Z Siodełka dotąd 25 min. Trasa 130e „Magistrali” wznosi się stromiej. Po jakimś czasie w świerczynach pojawiają się krzaki kosówki, a szlak zaczyna się trzymać strefy górnej granicy lasu, wykształconej tu w niespotykanej po pn. stronie Tatr facji (odmianie) modrzewiowej, co dodaje jej, zwłaszcza jesienią, niezwykłej malowniczości. Na wypukłościach grzęd las sięga wyżej, obniża się natomiast w żlebach i depresjach. Wielkim zainteresowaniem przyrodników cieszą się lite drzewostany modrzewiowe na pd. stokach Sławkowskiego, przy trasie naszej wycieczki, częściowo spustoszone przez pożar w r. 1928. Występują one na wysokości 1550-1600 m (drzewa 20-metrowe), a w pojedynczych okazach sięgają do 1630 m. M. Sokołowski i M. Zajączkowski wiążą ich pochodzenie z okresem cieplejszego klimatu sprzed kilku tysięcy lat. Modrzew jest gatunkiem wybitnie światłożądnym i zapewne dlatego brak go po pn. stronie Tatr. W ok. 1 godz. od Siodełka wchodzimy na zewnętrzną stronę złożonego zespołu moren, tarasujących wylot odludnej Doi. Sławkowskiej (Slavkovskś dolina), porośniętych bujną kosówką i kryjących w swych fałdach małe Sławkowskie Stawki (Slavkovske piesi, 1676 m). Jeden z nich (0,1 ha) leży o 20 m od ścieżki, nie jest jednak z niej widoczny. Na pn. zach. wyłania się teraz przysadzisty masyw Gierlachu. Na wysokości ok. 1725 m szlak trawersuje pd. stoki Siennej Kopy (Senna kopa, 1848 m), a następnie przecina połogi żleb, którym zwykle płynie woda. Wznosząc się na pd. zakończenie grzbietu Granatów Wielickich (przechodzące w wał moreny bocznej) wkraczamy na obszar Doi. Wielickiej. Wśród kosodrzewin leży porośnięta bujną trawą Wyżnia Polana Wielicka, na której rozsypuje się podmurowanie dawnego schroniska Hunfalvyego (1878-1913). Stąd już tylko 170 m do mostku na Wielickiej Wodzie i do nowego hotelu. 11,5 km Schronisko Wielickie (Śląski Dom, Sliezsky dom, 1667 m). Z Siodełka 2 godz. (j.1.50 godz.), od Łomnickiego Stawu 3.30 godz. Opis schroniska d. 143c. Dalszy ciąg „Magistral,t“ d. ISO.