Żdziar — Szeroka Przełęcz Bielska

Przejście w poprzek pasma Tatr Bielskich, wycieczka najpiękniejsza późną wiosną (okres kwitnienia łąk) lub w środku jesieni (kolorowe lasy). Krajobrazy właściwe dla gór dolomitowych i wapiennych. 7 km, deniwelacja 965 m — 3.30 godz. (2.30 godz.). Odcinki b. strome, przy oblodzeniu lub śniegu ekspozycja. Zn. zielone. Od przyst. ĆSAD „Tatra“ w Ździarze (Żdiar, 865 m) przez most i w lewo obok domu wypoczynkowego ROH „Tatra” w płytką Doi. Bielskiego Potoku, w tej części zw. Doi. Mąkową (Monkova dolina). Na pd. zach. Płaczliwa Skała (2142 m) i Hawrań (2152 m), z prawej białe tumie Kominów w grzędzie Nowego Wierchu (2009 m). 1 km (15 min.) rozlegle polany Niżnie Brzegi. odnogi Płaczliwej Skały (2142 m) i Szalonego Wierchu (2061 m). Doliną spływał największy z lodowców Tatr Bielskich, opisany przez J. Partscha w r. 1923 i A. Gadomskiego w 1929 (2 kary, ślady akumulacji glacjalnej, które S. Sokołowski uważa za nagromadzenia piargu). Bujne murawy były kiedyś wypasane przez górali z miasteczka Biała Spiska. Obecnie jest tu jedno z najbardziej ulubionych siedlisk kozic, jesienią łączących się w stada liczące po 50 i więcej sztuk. Na pn. roztacza się malowniczy krajobraz wapiennych turni i ciemnych lasów, w głębi widnieje Magura Spiska, za którą rysują się Beskidy i Pieniny.