Zejście z Kasprowego Wierchu

Wielu turystów dołącza Halę Gąsienicową do programu wycieczki na Kasprowy Wierch, inni drogi tej używają zamiast podejścia przez Boczań czy Jaworzynkę. 2,8 km, 460 m różnicy wzniesień — w dół 1 godz., w górę 1.45 godz. Zn. żółte. Od górnej stacji kolejki linowej (1959 m — d. 60c) na Kasprowym Wierchu szerokim chodnikiem 150 m na graniczną Suchą Przełęcz (1955 m). Na pd. wsch. schodzi z niej d. 178 w Doi. Cichą. Nasza ścieżka zbiega na lewą stronę (uwaga przy mgle!) — rozległym trawiasto-kamienistym zboczem Beskidu (2012 m). Obniża się ona jednostajnym spadkiem. Z lewej bezwodny Kocioł Kasprowy, w zimie pełen narciarzy. U wylotu Kotła (Sucha Dolinka Stawiańska) pojawiają się pierwsze kępy i płaty kosodrzewiny. Roztacza się stąd ładny widok na całe otoczenie pd.-zach. odnogi Doi. Gąsienicowej — z Kościelcem (2158 m) i Świnicą (2300 m). Z lewej strony ciągnie się równolegle linia czynnego zimą wyciągu narciarskiego, ukończonego w r. 1962. Ma on 1250 m długości i pokonuje 362 m wzniesienia. Krążąca lina niesie 120 krzesełek, zdolnych przewieźć w ciągu godziny 350 osób. Schodząc wśród kosodrzewin szlak mija mury nie dokończonego przed laty „dzikiego” schroniska. Stąd 5 min. w dół do rozstaju ścieżek u obfitego źródła. W kierunku pd. wiedzie d. 72 na Liliowe. Chodnik skręca w lewo i niespełna 200 m niżej przechodzi pod linami wyciągu. 1,6 km drugi rozstaj. W kierunku pd. wiodą stąd d. 73 i 74. Drodze zejściowej towarzyszą teraz zn. żółte, zielone i czarne. Wg opisu d. 73a obniża się ona łagodnie wzdłuż podnóży Uhrocia Kasprowego. 1,8 km „Murowaniec” (1500 m, d. 70c). Z Kasprowego Wierchu 1 godz. (11.45 godz.).