Na Kozi Wierch

Najłatwiejsza z dróg na „honorny“ (chociaż nie od tej strony) Kozi Wierch. Podejście dość monotonne i mozolne, zwłaszcza w słoneczny dzień, jednak widokowo b. piękne. Od rozstaju 1,5 km, 580 m wzniesienia—1.45 godz. (1.10 godz.). Zn. czarne. Ścieżka na Kozi Wierch odłącza się od d. 77e na tzw. Nowym 92a Solnisku (1718 m), mniej więcej w połowie długości Wielkiego Stawu (od schroniska 1,2 km, 25 min., 20 min.). Wznosi się ona najpierw łagodnie wprost ku górze na rozległe trawiasto-skaliste pd. zbocze, które kiedyś wypasane było pod sam szczyt. Dalej podchodzimy w krótkie zakosy na lewo od płytkiego piarżystego żlebu, miejscami wciętego w gładkie płyty. Wśród jałowych połaci psiej trawki rosną kępy kosodrzewin, w miarę wzrostu wysokości coraz to niższe i rzadsze. W górze następuje odcinek skalisty, za którym szlak trawersuje w prawo w poprzek leja żlebu, by połączyć się z trasą Orlej Perci (koniec zn. czarnych). Za zn. czerwonymi d. 80c w lewo 15 min. na szczyt. 1,5 km Kozi Wierch (2291 m). Znad Wielkiego Stawu 1.45 godz., od schroniska 2.10 godz. (4-1.30 godz.). Szczyt stanowi kulminację Orlej Grani i zarazem najwyższy ze szczytów wznoszących się w całości w granicach Polski. Widok stąd jest podobny do panoramy ze Świnicy, piękniejszy jednak w partii Tatr Wysokich. W Doi. Gąsienicowej widać Czarny Staw. W stronę Doi.