Na Stoły i Suchy Wierch
Pierwszy znakowany szlak Tatr Zachodnich—poprowadził go własnoręcznie w r. 1892 M. Karłowicz. Urocze widoki i zabytkowe szałasy. 2 km, różnica wzniesień 460 m, 1.30 godz. Zn. niebieskie. Początek szlaku 50 m poniżej Bramy Kraszewskiego, naprzeciw 41 a Lodowego Źródła. Kamienista drożyna odchodzi od d. 40b w prawo i wznosi się 400 m wzdłuż leśnego żlebku. Przekroczywszy go na wysokości 1060 m, pnie się krętą linią po zboczu przez monotonny las świerkowy. 1,2 km mała polanka (1240-1265 m) ze szczątkami szałasu i pięknym widokiem. 1,7 km (1.20 godz.,50 min.) Stoły, duża polana stokowa na wys. 1300-1360 m, kiedyś w części koszona — ośrodek hali obejmującej obszar 36,5 ha. Na wysokości ok. 1340 m stoi skupiona grupka starodawnych szałasów, jeszcze parę lat temu najpiękniejsza chyba w całych Tatrach, wykazująca — jak pisze T. P. Szafer — „znaczne walory plastyczne zabudowy, przy jednoczesnym świetnym wpasowaniu jej w krajobraz”. Budynki mają niskie zręby, częściowo zbijane na kołki. Uwagę zwracają dachy — łatane korą i obciążone kamieniami, leżącymi na specjalnych ramach — tzw. jarznicach lub wiatemikach. Z polany otwiera się oryginalny widok na strzelisty Giewont, gniazdo Hrubego Regla (1339 m) i na masyw Czerwonych Wierchów, który znikąd nie odsłania tak dobrze swej budowy geologicznej. Warto podejść dalszych 300 m na skalisty Suchy Wierch (1429 m), 41 b skąd panorama sięga od Kamienistej (2126 m) aż po otoczenie Doi. Lejowej. Dobrze widać stąd pn. stoki Kominiarskiego Wierchu, gdzie jeszcze w połowie XIX w. czynne były kopalnie i którędy M. Karłowicz wyznakował pierwszą drogę na ten szczyt. Od początku szlaku 1.30 godz.
Najnowsze komentarze