Na Sławkowski Szczyt

Najstarsza ze zidentyfikowanych marszrut szczytowych w Tatrach, używana już w r. 1664. W r. 1805 szedł nią „przez sześć godzin w górę” S. Staszic. Droga co prawda mozolna, jednak widokowo wspaniała. Zamiast odcinka 140a ekonomiczniejsza jest kombinacja dróg 128 i 130d. 2 km, 1440 m różnicy wzniesień — 4.45godz. Zn. niebieskie. Uwaga: szczyt dostępny bywa dla turystów na ogół również w zimie. Od Drogi Wolności w Starym Smokowcu (Stary Smokovec, 1010 m) uliczką na lewo od „Grand-Hotelu” i „Tavemy“ w pobliże dolnej stacji kolejki na Siodełko. W prawo odłącza się d. 129b. Zn. niebieskie wiodą ku górze mijając hotel „Fućik” a następnie odgałęzienie ścieżki do „Zbójnickiej Koleby”. 100 m dalej skręcamy w lewo w wąski dukt leśny, zbliżając się niebawem do potoku. Dukt przechodzi w drożynę, doprowadzającą do 2 wielkich głazów narzutowych (ławeczki). Dalej przesiekami leśnymi do strumyka (ostatnia woda), skąd 0,2 km do ogrodzonego kompleksu Pięciu Źródeł (ok. 1170 m), zaopatrujących w doskonałą wodę smokowieckie wodociągi. Ze Smokowca dotąd 40 min. Wody źródeł już w r. 1840 J. G. Rainer wtłoczył w rurociąg 1706 m długości i skierował do swego szeroko reklamowanego zakładu hydropatycznego w Smokowcu. Po śmierci Rainera wystawiono tu w r. 1877 altanę poświęconą jego pamięci. W użyciu była też nazwa „Trzy Źródła”. Szlak skręca wzdłuż siatki ogrodzenia w prawo a potem w lewo. Po odcinku poziomym następuje strome i kręte podejście na wysokość 1340 m, gdzie chodnik załamuje się w lewo i krzyżuje się z „Magistralą” (d. 130d). Ze Smokowca 1.15 godz. Dojście „Magistralą“ z Siodełka zajmuje 25 min. — łącznie z dojazdem kolejką: 40 min. Teren staje się teraz stromszy. W niespełna 0,5 km od skrzyżowania wchodzimy w malowniczą krajobrazowo strefę **górnej granicy lasu, która tutaj — jak stwierdza M. Sokołowski (1928) — stanowi najpiękniejszy w Tatrach Słowackich przykład granicy ukształtowanej w walce 2 zbiorowisk roślinnych: lasu i kosodrzewiny. Strefa walki zajmuje pas od 1460 do 1520 m, który szlak przecina z ukosa, wolno się wznosząc1. Pod linią wyciągu narciarskiego dochodzimy do krawędzi Sławkowskiego Grzebienia (1520 m). Od „Magistrali” 45 min. (4-30 min.), ze Smokowca 2 godz. (^1.30 godz.). W tym rejonie w r. 1664 biwakowała grupa G. Buchholtza st. W drodze na Sławkowski. „Musieliśmy jednak trzymać dobrą straż, z powodu dzikich zwierząt. Albowiem niedźwiedzie nocą podchodziły mrucząc aż do ognia, tak że musieliśmy je odpędzać ognistymi głowniami.” Jest też możliwe, że grupa tą szła w górę od strony Sławkowskich Stawków Szlak wraca na zbocze obok górnej stacji wyciągu (1580 m) i wznosi 140c się odtąd wielkimi zakosami prawą stroną rozległej Sławkowskiej Uboczy, niżej porosłej kosówką, wyżej zasłaną usypiskami bloków. Zakosy dochodzą do krawędzi — co 20 min. otwiera się przed nami ten sam lecz coraz to szerszy widok (najbardziej efektowny jest on z drugiego „okna“ — 1640 m). Od wysokości 1900 m ścieżka trzyma się jakiś czas w pobliżu grani, po czym schodzi w lewo’na ogromne zbocze zawalone rozległymi rumowiskami granitowymi, których pochodzenie wiązane jest z wzmożonym wietrzeniem skal na przedpolu lodowców. Na obszarze ok. 1 km2 panują tu porosty — głównie z lubiącego słońce rodzaju Rhizocarpon. Dyskretnie wytrasowanym chodnikiem docieramy pod skalne spiętrzenie Królewskiego Nosa (Slavkovsky Nos, 2272 m), które omijamy po pn. stronie grani, ponad 700-metrową otchłanią Doi. Staroleśnej. Pisze o nim L. Zejszner w r. 1854: „Wstąpiwszy na tę górę, okazuje się ten pozornie mały wyskok jako potężna skała, oddzielona rozległą doliną od samego szczytu.” A szczyt widać już od Przełęczy za Nosem — oddalony jeszcze o 0,7 km i 40 min. podejścia po polach złomów. 3 km Sławkowski Szczyt (Slavkovsk śtit, 2452 m). Od „Magistrali” 3.30 godz., ze Smokowca 4.45 godz. Z Siodełka 3.55 godz. Dzięki wysunięciu przed główny mur Tatr Wysokich, jest Sławkowski znakomitym punktem panoramicznym, obejmującym szczyty od Gierlachu po Łomnicę. Szczególnie ciekawie przedstawia się Doi. Staroleśna ze swymi piętrami i najliczebniejszym w Tatrach skupiskiem 25 stawów (widać wszystkie z wyjątkiem Warzęchowego).