Zielony Staw Kieżmarski

7,5 km Zielony Staw Kieżmarski (1545 m, Zelenć pleso keżmarske), nad jego pn.-wsch. brzegiem Schronisko im. Bmćala (1551 m, Bmćalova chata). Od Zimnej Studni 1.40 godz. (4-1.10 godz.), od Drogi Wolności 2.50 godz. (4-2.15 godz.), z Matlar 3.15 godz. (4-2.35 godz.). Schronisko ma 54 miejsca w izbach 3- i 5-osobowych, w lecie dodatkowo 20 sienników w budynku gospodarczym. Gospoda III kat. — 70 miejsc. Elektryczność. Tel. 96 420. Punkt HS TANAP. Jest ono znaną bazą taterników, a dla turystów punktem wyjścia wycieczek 116, 118, 119, 120. Miły spacer stanowi obejście dookoła stawu (15-20 min.). W pobliżu stałe obozowisko taternickie. W zimie mały wyciąg narciarski. Zielony Staw Kieżmarski jest jednym z ładniejszych jezior tatrzańskich. Leży w kotle polodowcowym, wg L. Sawickiego (1909) stanowi jedyny w Tatrach Słowackich przykład jeziora karowego niższego. Był on kiedyś mniejszy. Po sztucznym podniesieniu wody przez A. Kaltsteina w r. 1895 liczy 1,77 ha powierzchni i 4,3 m głębokości. Dno ma kształt podłużnej rynny o długości 200 m. Pojemność: 27000 m3. Nazwę próbował tłumaczyć już S. Staszic: „Zielona Woda, tak zwana, że wystawia farbę zieloną, która przez się jest czysta i biała, tylko odbijaniem skał, mchem pokrytych, zieleni się“ (1805). Niszczone przez pożary schroniska MKE — pierwsze przeniesione z Pastwy (d. 115b) — stały tu w 1. 1880-83 i 1884-90. Trzecie z kolei, murowane, postawiło MKE w r. 1897 i nazwało imieniem swego 'protektora, arcyksięcia Fryderyka. Po ostatniej wojnie po KV przejął je KSTL. Obecnie nosi ono imię A. Brnćala, działacza taternickiego, który zginął w r. 1950 pod Jastrzębią Turnią. Dawniej nocowano też w kolebie opodal stawu — korzystał z niej R. Townson (1793), wiele razy sypiał w niej J. Chmielowski. Skalne otoczenie kotliny (panorama obok) jest jednym z najwspanialszych w Tatrach, szczególnie imponująco prezentuje się najwyższa ze ścian tatrzańskich — 900-metrowa pn. ściana Małego Kieżmarskiego Szczytu.