Na Lodową Przełęcz

Wycieczka z tradycyjnego repertuaru polskich wypraw tatrzańskich — wraz z d. 106 i d. 131 stanowi piękną i b. pouczającą przeprawę w poprzek pasma Tatr Wysokich. Po drodze najwyżej położone jeziorko tatrzańskie. 2 km, 357 m wzniesienia —1.30 godz. Zn. zielone. Od Schroniska Teryego (Teryho chata, 2015 m) szlak wiedzie po bułach skalnych i ogładzeniach ponad pd.-zach. brzegiem Pośredniego Stawu Spiskiego (2013 m, 2,36 ha, gł. 4,6 m). Znad zach. cypla stawu zwraca się przez odpływ, a potem w lewo w górę na wybitniejszą bulę skalną. Dobrze widać stąd otoczony złomami Wielki Staw Spiski (2014 m, 3,48 ha, gł. 10 m), zaś po pd. stronie, w głębokiej kotlinie — Niżni Staw (ok. 1985 m, 0,71 ha, gł. 4,2 m). Szlak przekracza dalej kamienistą rynnę i dźwiga się zakosami na pd.-wsch. grzędę Kopy Lodowej, zamykającą od pn. wsch. Dolinkę Lodową. Na pn. wsch. ukazuje się Zadni (Wyżni) Staw Spiski (2022 m, 0,21 ha, gł. 1,5 m). Grzędą podchodzimy czas jakiś ku górze, następnie zaś przewijamy się na jej pd.-zach. stronę, skąd odsłania się widok na kamienne pustkowie Dolinki Lodowej (dolina pod Sedielkom). Liczy ona 0,5 km powierzchni i często bywa wypełniona śniegiem. Ścieżka sprowadza w 6 min. do drogowskazu. 1,2 km rozstaj (30 min., J.25min.): to lewo odchodzi d. 133. Zn. zielone prowadzą dalej ku pn. zach. na trawiasto-skalistą bulę, zamykającą górny kocioł lodowcowy dolinki. W kamiennej kotlinie leży tu Lodowy Staw, najwyżej położone z wszystkich stałych jezior tatrzańskich, pomierzone dopiero w r. 1962 (Modre pleso, 2157 m lub 2192 m, 0,40 ha, gl. 4,5 m). „Stawek ten zwać należy Lodowym, bo prawie zawsze bywa lodem i śniegiem pokryty” — pisze W. Eljasz w r. 1900. Od schroniska dotąd 50 min. (-j-40 min.). Perć prowadzi teraz stromo w górę stożkiem piargowym do wylotu płytkiego piarżystego żlebu, spadającego spod przełęczy. Ku pd. wsch. widoki na oryginalnie ukształtowane gniazdo Pośredniej Grani. Żlebem w górę dość mozolnie po usypiskach na grzbiet. 2 km Lodowa Przełęcz (Sedielko, 2372 m). Od rozstaju 1 godz. od Schroniska Tćryego 1.30 godz. (4-1.10 godz.). W Doi. Jaworową schodzi d. 106d. Lodowa Przełęcz jest najwyżej położoną z „turystycznych” przełęczy tatrzańskich. Widok z niej, zwłaszcza na mur Jaworowych, jest b. piękny. Z przełęczy wejść można na Kopę Lodową, stanowiącą pd. za- 132c kończenie masywu Lodowego Szczytu. Z siodła 50 m piarżystym grzbietem, po czym w lewo do szerokiego żlebu, wznoszącego się w skos w lewo. Nim w górę w dość żmudnej wspinaczce (trudności niewielkie) w pobliże grani, którą osiągamy jednym z odgałęzień żlebu. Granią po blokach na pd.-wsch. wierzchołek (ok. 2609 m). Eksponowaną granią można przejść na nieco wyższy pn.-zach. wierzchołek Kopy Lodowej (MalyL’adovy śtit, 2611 m). Z Przełęczy Lodowej 1 godz. (4-50 min.). Widok ze szczytu jest podobny jak z Lodowego. Na pn.-zach. wierzchołek pro wadzi też droga (dogodna do zejścia) z górnej kotlinki Zadniej Doi. Jaworowej. Na jej dnie opuszczamy d. 106d i wznosimy się mozolnym piarżysto-trawiastym stokiem ku pn. wsch. na szczyt Kopy Lodowej. Z kotlinki 1.30 godz..