Na Kozi Wierch Żlebem Kulczyńskiego

Szlak o wysokogórskim charakterze — śmiało poprowadzony pn. ścianami Koziego Wierchu. Trudności umiarkowane, na dłuższym odcinku duża ekspozycja. Od „Murowańca“ 5 km i 800 m różnicy poziomów — 3.30godz. (2.40 godz.). Zn. z Koziej Dolinki czarne, w górze czerwone. Uwaga: nieco łatwiejszy wariant dojścia na Kozi Wierch stanowi połączenie d. 81b i 80c. Z Hali Gąsienicowej (1500 m — d. 70c) połączeniem dróg 77a, 79a 78a i 81a na dno górnego kotła Dolinki Koziej — 1.50 godz. (4-1.05 godz.). Zn. zielone d. 81b odłączają się w lewo. Chodniczek znakowany czarno prowadzi zawalonym złomami dnem dolinki, po czym wznosi się stożkiem piargowym w górę do wylotu charakterystycznego żlebu, zw. Rysą Zaruskiego (15-20 min.). Krajobraz tej okolicy jest urzekający. W górze wiszą ciemne połupane skały, gładkie płyty lśnią od ściekającej po nich wody. Ciszę kamiennego pustkowia przerywa z rzadka tylko gwizd świstaka lub łomot spadających głazów. Żlebem 50 m w górę z odchyleniem w prawo, potem na ograniczającą go grzędę (poręcz) i po skałach pod stromy kominek (łańcuch). Nad kominkiem w lewo przez płyty (poręcz) do płaskodennej rynny, którą forsujemy z pomocą klamer i łańcuchów. Wielki piarżysty żleb, który się wyżej otwiera, nosi nazwę Żlebu W. Kulczyńskiego, na pamiątkę znakomitego zoologa i zasłużonego działacza TT, który przeszedł nim jako pierwszy w r. 1893 (z Sz. Tatarem mł.). Żlebem w górę 8 min. skalną wypukłością, a następnie 10 min. po piargach — do połączenia z d. 80c, którą 12 min. do grani w rejonie Przełączki nad Dolinką Buczynową i ok. 30 min. do szczytu Koziego Wierchu.