Dojście z Łomnicy Tatrzańskiej

Popularny szlak spacerowy i wycieczkowy, zbudowany w r. 1894, wiodący przez żywiczne lasy do słynnych Wodospadów Zimnej Wody. Początkowy odcinek słabo wyznakowany. Do Schroniska pod Kozicą 6 km, 445 m różnicy wzniesień — 2.30 godz. Zn. niebieskie. Od stacji kolejki w Łomnicy Tatrzańskiej (Tatranska Łomnica, I26a 850 m) do Drogi Wolności, a za nią przez piękny park obok „Alpinki” (dom wycieczkowy) i „Moravy“ (komfortowy dom wczasowy ROH). Minąwszy „Moravę“ skręcamy w prawo a 100 m dalej w lewo i opodal sztucznego jeziorka zagłębiamy się w lasy. Po ok. 1 km droga bita przechodzi w dróżkę leśną, która przewija się pod nową linią kolejki linowej (d. 122b) i wznosi się 200 m wzdłuż niej. Tu tworzy zakos w lewo i dalej wiedzie świerkowo-modrzewiowymi lasami w kierunku mniej więcej zach. 2,8 km Głęboki Potok. Falistym terenem przez Wielki Las Łomnicki zbliżamy się do podnóży bardziej stromej Łomnickiej Uboczy. 4,6 km źródło Leśna Woda (1150 m). Ławeczki — miejsce odpoczynku wycieczkowiczów. Nieco stromszy odcinek ścieżki doprowadza na krawędź Doi. Zimnej Wody, obnażoną z pokrywy zwietrzelinowej (na odsłonięciach skał widać ogładzenia połodowcowe). 5,3 km Zimna Woda (Studeny potok, 1220 m). Z Łomnicy 126b Tatrzańskiej 2.10 godz. 1.45 godz.). Mostek przeprowadza na pd.-zach. brzeg poniżej skalnego progu, którego orograficznie lewą stroną stacza się 2-stopniowy Wielki Wodospad (2,5 + 7,5 m). Poniżej mostku zaczyna się Długi Wodospad . Wodospady Zimnej Wody (Studenovodske vodopady) stanowią zespół niewysokich lecz potężnych siklaw, jakie potok Zimna Woda tworzy na podwójnym progu polodowcowym doliny. Przeciął on tu płaszcz moren i werżnął się na ok. 60 m w granitowe podłoże. Wodospady rozciągają się na długości 1,5 km, z rozpiętością pionową ok. 250 m. W w. XIX rozsławili je goście uzdrowiska smokowieckiego. Najpiękniejszy z wszystkich jest Wyżni Wodospad (d. 131b) i on jednak ustępuje naszym siklawom w Doi. Roztoki. „Wodospady Kolbachu … całe Węgry cudują się nad nimi… a przecież oba nie umyły się nawet do naszej Siklawy” — zauważa ok. 1865 r. jeden z polskich wędrowców. Rejon wodospadów jest ulubionym siedliskiem pluszcza korduska. Uwaga: częste wypadki przy fotografowaniu! Od Wielkiego Wodospadu szlak wiedzie wzdłuż pd.-zach. brzegu Zimnej Wody. Na wzniesieniu dochodzą d. 127b i 129c. Teraz 150 m równolegle do huczącej i kipiącej rzeczki, mijając Mały Wodospad (3 km wysokości). 5,5 km Skośny Wodospad, spadający z 11 m wysokości po gładkiej skale. U jego stóp wydrążony przez wirujące głazy gamiec skalny (marmit) o przekroju 3 m, obok niego drugi, częściowo rozcięty. Szlak wydobywa się z jaru potoku i wiedzie 0,4 km lasem w dolny róg osłoniętej od wiatrów polanki (wiosną krokusy). 6 km Schronisko pod Kozicą (chata Kamzik, 1295 m) — od Wielkiego Wodospadu 20 min. (4-15 min.), z Łomnicy Tatrzańskiej 2.30 godz. (4-2 godz.). 38 miejsc noclegowych w pokojach 5-osobowych. Na werandzie gospoda III kat. — 72 miejsca. Elektryczność, c.o., ciepła woda w pokojach. Schronisko pod Kozicą, potocznie zw. „Kamzikiem”, jest najstarszym z czynnych do dziś schronisk tatrzańskich. Wybudowała je w r. 1884 na swym gruncie wieś Stara Leśna — zrazu jako gajówkę. Słynęło z miłej atmosfery i dobrej kuchni. Powiększano je kilka razy, m. in. w r. 1935. Obok stoi niepozorna kamienna chatka służąca od lat za skład węgla. Jest to w ogóle najstarsze z istniejących w Tatrach schronisk — zbudował je w r. 1865 J. G. Rainer. Ostatnio planuje się urządzenie we wnętrzu małego muzeum historycznego. Rejon schroniska otacza roślinność synantropijna, związana z wieloletnią gospodarką ludzką (m. in. łany szczawiu alpejskiego).

Author: slonecznygrodek72.pl