Do Popradzkiego Stawu Drogą Jezdną

Trasa zamknięta dla mchu samochodowego — w pewnych okresach udostępniana po uiszczeniu opłaty. Jako droga piesza służy użytkownikom obozowiska u wylotu Doi. Mięguszowieckiej, a także turystom dążącym nad Popradzki Staw w czasie dużych śniegów. Zbudowało ją MKE w r. 1886, w szosę przerobiono ok. 1960 r. Od kolana Drogi Wolności 4,5 km i 260 m różnicy wzniesień — 1.30 godz. Zn. niebieskie. Początek szlaku u pn. łuku dużej pętli, jaką Droga Wolności 153a włamuje się w wylot Doi. Mięguszowieckiej — 200 m od przystanku kolejki elektrycznej „Staw Popradzki” (Popradske pleso, 1245 m — autobusy dalekobieżne tędy nie kursują). Znakowana niebiesko droga bita wiedzie 100 m ku pn., po czym przechodzi na wsch. brzeg Popradu, od którego po 200 m oddala się w prawo. Wznosi się teraz łagodnie 1,5 km przez lasy Smrekowca w kierunku ogólnym pn. Na wysokości ok. 1400 m, w pobliżu Wyżniej Polany Mięguszowieckiej, przerzuca się na zach. stronę potoku Krupy i wspina się serpentynami na czołowe spiętrzenie wału morenowego. Z zakola pierwszej serpentyny odsłania się piękny widok na Grań Baszt i Doi. Mięguszowiecką. Drugą serpentynę ścina ścieżka. Wał moreny środkowej, którym podchodzimy, zw. w wyższej części Limbowcem, należy do najładniejszych utworów morenowych w Tatrach. Ma ok. 2_km długości i został usypany na styku lodowców z Doi. Mięguszowieckiej i Doi. Złomisk. Z prawej strony płynie potok Krupa, z lewej (40 m głębiej od niego) Mięguszowiecki Potok. Na wysokości 1303 m łączą się one w rzekę Poprad. Poprad odwadnia wsch. i pd. stoki Tatr Spiskich. Po 154 km biegu wpada pod Starym Sączem do Dunajca, jako jego największy dopływ. Powierzchnia zlewni 2081 km2 (w Polsce 495 km2). Rzeka ma dużą amplitudę stanów wody. W obrębie Doi. Mięguszowieckiej jej średni przepływ wynosi 9501/sek., z czego na czerwiec przypada 25001/sek., na schyłek zimy zaś tylko 1501/sek. Podczas letniej powodzi w r. 1958 zanotowano tu przepływ rzędu 35000 1/sek. Nazwę podają dokumenty z 1209 r. Na wysokości 1500 m trasa wchodzi na podłużną Popradzką Polanę, z której ukazuje się *panorama szczytów otaczających Doi. Mięguszowiecką i Doi. Złomisk. Na pn. smukła piramida Wołowca Mięguszowieckiego (2227 m), z prawej dzikie urwiska Osterwy (1984 m), wystrzelające na 350 m wzwyż. W prawo odchodzi ku nim d. 157b. Ok. 400 m dalej szosę przecina z ukosa d. 154b — to prawo można nią dojść wprost do schroniska. Zn. niebieskie nie opuszczają szosy, która po 300 m zwraca się w prawo do węzła szlaków 155, 158 i 159, a stąd do bliskiego już schroniska. 4,5 km Popradzki Staw (Popradske pleso, 1494 m). Od początku drogi 1.30 godz. Opis jeziora i schroniska d. 155d.